LUX, Mariënburg 38-39 Nijmegen
JINJAZZ@LUX: Bart Lust Quintet - Jazz-adventures based on solid sonority
 hanteert deze ingrediënten met een avontuurlijke touch. Kenmerkende eigen composities worden afgewisseld met eigentijds bewerkte pareltjes uit vroeger (jazz)tijden.<br />
<br /><br /><br />
Ellingtons ‘The Mooche’ bijvoorbeeld swingt “op z’n boogaloo’s”. ‘Let’s Face the Music and Dance’ (Irving Berlin) krijgt, in een nieuw licht, een ander gezicht. En wat betreft nieuw licht: ‘East of the Sun’ een song uit 1934(!), wordt door het quintet zonder moeite in de actualiteit van 2013 gezet. <br />
<br /><br /><br />
Laverend tussen swing en latin vaart elke compositie van Lust een eigen koers. Met aan het roer de zeer vaardige handen van pianist Steven Hupkens, bassist Kasper Kalf en drummer Joost Kesselaar. Daarbij geven Beeks tenor en Lusts trombone het quintet zijn machtige podium-presence en masculine sound.<br /><br />
Een natuurkundige wet zegt dat energie altijd behouden blijft. Na een concert van het Bart Lust Quintet neem je die mee naar huis!<br />
<br /><br />
<br /><br /><br />
<b>Bezetting</b><br /><br /><br />
Bart Lust <i>trombone</i><br /><br />
Tom Beek <i>tenorsax</i><br /><br />
Steven Hupkens <i>piano</i><br /><br />
Kasper Kalf <i>bas</i><br /><br />
Joost Kesselaar <i>slagwerk</i><br />
<br /><br /><br />
<a target=)
http://www.bartlust.nl
Uit de pers
Adembenemend precisiespel bij Bart Lust Quintet,
donderdag 3 september 2009, Jazz at the Crow, Kraaij & Balder, Eindhoven
Het wordt de hoogste tijd dat trombonist Bart Lust de aandacht en support krijgt die hem toekomt. Zijn achternaam is precies wat het is om hem te horen spelen. Met zijn getalenteerde kwintet gaf hij een verpletterend openingsconcert van een nieuw seizoen Jazz at the Crow. Lust was heer en meester op en van zijn instrument. Er staat geen maat op zijn virtuositeit en snelheid qua positiespel, al blijft alles in dienst van hetgeen hij wil communiceren.
Trombonisten kunnen in tegenstelling tot bespelers van een ventielinstrument soms heil zoeken in de schuif en deze gebruiken als intonatiecorrector om met glissandi zaken op punt stellen. Lust had dat niet nodig. Met een adembenemende, zelden gehoorde toonzuivere precisie wist hij elke noot te raken in het totale bereik van zijn instrument. Dat liet hij bijvoorbeeld overtuigend horen in de ballad 'Nr. 31', een compositie van bassist Ben Jansen. Plaats daarnaast het puntige, scherpe, eigentijdse en avontuurlijke saxspel van Tom Beek, en een intrigerende frontlijn is geduid.
Pianist Steven Hupkens speelde dienstbaar en gedegen in zijn begeleidende rol en beschikte over voldoende solistische kwaliteit om de aandacht vast te houden. Hij was alert, adrem in de interacties en maakte een prima indruk.
Het repertoire bestond uit wat ouder en nieuw werk. Een prettige melange van energieke, eigentijdse post-bebop en swingende modale jazz. 'Circuits' was een nieuwe compositie van Bart Lust met veel uitgeschreven ensemblespel. Het begon met opvallend en goed unisono spel van trombone, tenorsax, piano en bas. De compositie kende een sterke opbouw met goed gebruik van dynamiek. Hier was ook Frank auf dem Brinke met uitstekend drumwerk te horen op een oorstrelend fraai getunede drumkit. De listige stops in deze compositie werden probleemloos uitgevoerd.
Beeks heldere en verhalende improvisatie in het reeds eerder genoemde 'Nr. 31' was van een grote schoonheid. Maar ook het spel en het fraaie geluid van componist Jansen mag niet onvermeld blijven. Zijn compositie 'Nr. 2' - zijn composities zijn gelukkig sterker dan zijn titels - begon met een langzaam modaal intro en ging vervolgens over in een swingend medium tempo met een heerlijke walking bass. Beek haalde hier alle mogelijkheden uit het aangereikte akkoordenschema en etaleerde non-stop zijn technische en communicatieve vaardigheid en creativiteit. In 'Quechua', waarin hem wederom het vuur aan de schenen werd gelegd door piano, bas en drums, soleerde hij spraakmakend, gepassioneerd en energiek.
Het titelstuk van Bart Lusts succesvolle cd 'Don’t Touch The Bell' was de kroon op dit concert. De koek was op en het doosje waarin de cd's ter verkoop werden aangeboden leeg. Een stille getuige van een hoog geapprecieerd concert. Voor dit Bart Lust Quintet heeft de bel voor de laatste ronde voorlopig nog niet geluid.
(Cees van de Ven, Draai om je Oren)
Het was opmerkelijk hoe de wijze van aankondigen door leider Bart Lust het temperament van zijn kwintet tijdens het concert in Leeuwarden weerspiegelde. In eerste instantie waren die aankondigingen bescheiden, maar al gauw kwam de humor bovendrijven. Toen sloeg ook het spel om: van netjes en voorzichtig werd dat gedurfd, en de snelle stukken werden ineens een tandje hoger gespeeld. Toen hoorde je ook de potentie van het Bart Lust Quintet: de zoektochten van saxofonist Tom Beek en het snelle, genuanceerde spel van trombonist Bart Lust. Eenmaal warm gelopen kunnen ze iedere groep aan.
(Hessel Fluitman, Jazzflits)
De combinatie tussen Bart Lust op trombone en Tom Beek op tenorsax is sterk. Lust met een scherp en spetterend trombonegeluid, tegen de warme klank en sterke timing van Beek op sax. Een fijne klankcombinatie.
(Job Groot, Jazzpodium)
De samenwerking van Bart Lust, jarenlang werkzaam in Amerika en nu onder andere in de New Cool Collective Big Band, met de drukbezette Tom Beek was erg sterk. De heldere thema’s met grote knipogen naar bebop, hard bop, cool jazz en modale jazz kenmerkten zich door een warm karakter.
(Tim Sprangers, Jazzenzo)
Lust valt op als een van de snelste Nederlandse trombonisten überhaupt. Razendsnel spelen is nu minder in de mode bij jazztrombonisten, maar Lusts spel maakt haast nostalgisch naar de goede oude tijd van de jaren vijftig en zestig, toen J.J. Johnson het grote voorbeeld was.
(Ken Vos, Leids Dagblad)
Aanvang: 21u00
